De dag die je wist dat ging komen. Ineens is het zover: 27 april. De dag dat heel Nederland lallend op een dorpsplein zou moeten staan, en ik met twee kinderen naar Zuid-Afrika zou vliegen. De vakantie gaat niet door, en hoewel we dat al een tijdje weten, is het toch een vreemde dag.
Reis geannuleerd
Halverwege maart werd duidelijk: voorlopig zit reizen er niet in. Hoewel 27 april toen nog ver weg leek, gaven ze bij het reisbureau al aan dat de reis waarschijnlijk niet door zou gaan. Wel fijn om te weten, want zo kon ik ook de kinderen hierop voorbereiden. En: zelf stoppen met de voorbereidingen voor deze reis naar Zuid-Afrika. De prikken waren toen al gehaald, maar goed, dat is niet erg. De recepten voor malaria-tabletten gingen in de kast en de verrekijkers stuurde ik terug naar de winkel. Ook mijn bestelling van een pakket Zuid-Afrikaanse Randen zegde ik weer af.
Tuinesië
Dus met ons verstand zijn we al een tijdje omgeschakeld: nee, de vakantie gaat niet door. Nu niet althans. Twee dingen helpen ons hierbij ontzettend. Ten eerste dat het in Nederland de afgelopen weken ook prachtig, zomers weer is geweest. Voor het vakantiegevoel hoef je Tuinesië niet uit. Ten tweede zijn we gelukkig in de voorjaarsvakantie nog een week naar Amerika geweest. Het is dus niet alsof wij ontzettend aan vakantie toe zijn, en niks van de wereld hebben gezien dit jaar.
Eigenlijk vind ik dus dat ik niet mag klagen. We hebben het goed, we zijn gezond, en ja, dingen gebeuren. Je weet als je een reis boekt, zeker lang van tevoren, dat er dingen tussen kunnen komen. Gelukkig waren de kinderen ook zo realistisch en zien ze deze hele lockdown als een grote vakantie. Geen tranen met tuiten dus.
Maar toch steekt het een beetje. Want ja, ik had er echt wel zin in. En ik was echt benieuwd naar Zuid-Afrika. Ik heb mezelf verlekkerd met filmpjes van het resort en van het Krugerpark, met het idee: dit ga ik straks in het echt zien. Het enige waar ik nog wat tegenop zag was of de kinderen het wel 10 dagen met elkaar uit zouden houden. En laat dat puntje nu juist na deze weken verdwenen zijn, want ze blijken bijzonder leuk met elkaar. Al met al denk ik dus wel: het had zo mooi kunnen zijn. Maar ja…
Omboeken of Corona-voucher accepteren?
Van het reisbureau kregen we uiteraard de vraag wat we nu wilden. Deze zelfde reis op een ander moment maken, of een voucher accepteren? De voucher zou inhouden dat we een tegoedbon kregen voor het bedrag van deze reis, bij deze reisorganisatie. Te besteden binnen een jaar na uitschrijven.
Deze reis (van 10 dagen) omboeken kon, rekening houdend met de schoolvakanties, dus vooralsnog alleen naar de kerstvakantie. Dan moest ik alleen wel 1000 euro bijbetalen. Daarom heb ik nu toch gekozen voor de voucher. Misschien kunnen we deze reis volgend jaar in de meivakantie maken, maar daar kijk ik tegen die tijd wel naar. Met deze onzekere wereld vind ik het nog spannend om dat nu al vast te leggen.
Gelukkig ben ik het geld dus niet kwijt. Wie weet gaat het er volgend jaar alsnog van komen, al merk ik dat ik wel iets huiveriger ben geworden na deze hele toestand. Wat als ik alleen met mijn kinderen in een ver land zit, en er breek weer iets uit als nu? Het is nu gewoon even onzeker allemaal.
Woningsdag
Tuinesië gaat echter nooit dicht, en het is ook goed om te zien dat we onszelf gewoon thuis kunnen vermaken op deze Woningsdag. Dan maar een oranje tompouce in plaats van een KLM-maaltijd. En vanavond de Hollandse pot in plaats van een Zuid-Afrikaanse braai.
Wat doe jij op deze woningsdag? Zijn jouw reisplannen voor deze meivakantie ook in het water gevallen?
