Ga je met de auto op pad, dan heb je natuurlijk altijd een kans op autopech of, iets minder erg, brandende lampjes. Dit kun je natuurlijk indekken door lid te worden van ANWB, pechhulp bij je autodealer te nemen of weet ik wat nog meer, maar het is ook wel handig als je zelf iets kunt. Het afgelopen weekend kwam ik daar weer achter.
Wat was het verhaal? Ik was in Overijssel met de kinderen. Geen wereldreis, maar een nachtje weg in een hotel en een dagje naar Avonturenpark Hellendoorn. Op de terugweg, dus nog zo’n 2,5 uur van huis, begon er een lampje te branden in mijn dashboard. En omdat ik een vrij nieuwe auto heb, vertelde hij ook netjes wat er aan de hand was: ik moest motorolie bijvullen.
Nu ben ik de laatste jaren vrij verwend geraakt. Vroeger reed ik altijd oude barrels en deed ik alles zelf: olie bijvullen, bandenspanning checken, band verwisselen, niets was te gek. Onder andere een halfjaar backpacken in Australië had mij zo moedig gemaakt. De laatste jaren verschoven mijn prioriteiten echter naar kinderen opvoeden, het huishouden en dat soort zaken. Mijn man deed de technische dingen. En nu, sinds ik een bijna nieuwe auto kocht, rijd ik voor elk lampje naar de garage.
Maar goed, in Overijssel was mijn garage niet. En mijn man ook niet. Daarbij was het zondag. Motorolie bijvullen, dat zou ik toch nog wel moeten kunnen? Ik reed naar een tankstation. Bíjna vroeg ik daar om hulp, aan een man, toen ik me realiseerde hoe sneu dat zou zijn. Waarom zou een man dit wel kunnen en ik niet? En daarbij: wie heeft een man nodig als je google hebt? Ik zocht dus op welk merk motorolie ik nodig had (er bleken duizenden soorten. Wist ik veel! Op deze site kun je gewoon op kenteken zoeken en dan weet je welke je nodig hebt). Bij het afrekenen kreeg ik een kartonnen trechtertje en zei de tankstationhouder nog: wel de motor goed laten afkoelen hè? Ja, natuurlijk. Ik deed net of ik dat zelf ook al had bedacht.
Anyway, na 10 minuten wachten maakte ik de motorkap open. Waarop mijn zoon verrukt uitriep: ‘Zo, dit vind ik al heel knap voor een vrouw!’ Och, er is echt iets misgegaan hoor in de opvoeding. Ik liet de kinderen gelijk zien wat de motor is, wat de accu, waar je koelvloeistof en ruitenwisservloeistof bijvult en hoe je olie peilt. Hoe educatief! We peilden de olie (inderdaad iets onder de helft maar op zich hadden we het Westland nog wel kunnen redden) en vulden wat bij. Het lampje ging uit en voilá, kind kan de was doen!
Zo heb ik de laatste tijd ervaren dat veel dingen waarvoor ik vroeger hulp vroeg/nodig had, prima zelf te regelen zijn. Iets wat best handig is als je alleen reist met kinderen. En nogmaals, google is je beste vriend. Inmiddels ontstop ik gootstenen, schroef ik sturen van fietsen vast en begraaf ik dode muizen. Geen hogere wiskunde misschien maar wel dingen die ik vroeger niet alleen dacht te kunnen. En skills die op reis van pas kunnen komen.
En lukt het niet? Naast google is er vaak best een behulpzame omstander, die je wil helpen, ook in het buitenland. Want hoewel Overijssel ook leuk was, ik kan niet wachten om de wereld weer over te reizen!
